„Nauczycielu”, zapytał kiedyś student „dlaczego występują trudności, które uniemożliwiają mi osiągnięcie celu, zawracają z wybranej ścieżki, próbują zmusić do przyznania się do słabości?”
„To, co nazywasz trudnościami” – odpowiedział Nauczyciel – „jest częścią celu”. Przestań z tym walczyć. Pomyśl o tym i weź to pod uwagę przy wyborze ścieżki. Weźmy na przykład łucznictwo. Cel jest daleko, a ty go nie widzisz, bo na ziemię spadła gęsta poranna mgła. Czy walczysz z mgłą?
Nie, czekasz na wiatr, ktory rozpędzi mgłę. Teraz cel jest widoczny, ale wiatr znosi Twoje strzały. Czy walczysz z wiatrem? Nie, wystarczy określić jego kierunek i dokonać korekty, strzelając z nieco innego kąta. Twój łuk jest ciężki i sztywny; nie masz wystarczającej siły, aby pociągnąć cięciwę. Czy walczysz z cięciwą? Nie, trenujesz mięśnie, za każdym razem mocniej i mocniej naciągając cięciwę.
„Są jednak ludzie, którzy strzelają z lekkich i elastycznych łuków przy czystej, spokojnej pogodzie” – powiedział uczeń rozżalony. „Dlaczego tylko mój strzał napotyka tak wiele przeszkód na swojej drodze?” Czemu świat rzuca mi tyle przeszkód pod nogi?
„Nigdy nie patrz na innych”, nauczyciel uśmiechnął się. – Każdy ma swój własny łuk, swój cel i swój czas na strzał. Niektórzy uważają, że ich celem jest celne trafienie, inni, że jest to okazja, aby nauczyć się strzelać.
Mistrz zniżył głos i pochylił się w stronę ucznia:
„Chcę też powierzyć ci straszny sekret, mój chłopcze”. Mgła nie spada na ziemię, aby uniemożliwić Ci strzał, wiatr nie zaczyna wiać, aby skierować strzałę w bok, sztywny łuk nie został stworzony po to, by uświadomić Ci, że jesteś słaby. Wszystko to istnieje samo z siebie.
To ty zdecydowałeś, że w tych warunkach możesz precyzyjnie trafić w cel. Dlatego przestań narzekać na trudności i zacznij strzelać lub schowaj swoją dumę i wybierz łatwiejszy cel. Cel, do którego możesz strzelać z bliższej odległości…