Mówi się, że potrzeba odpoczynku maleje wraz z wiekiem. Osoby w wieku 45-50 lat potrzebują mniej snu niż ludzie w wieku 20-30 lat.
Dr Leila Kheirandish-Gozal, dyrektor badań klinicznych snu na Uniwersytecie w Chicago, zaprzecza temu mitowi, mówiąc, że „wymagana długość snu się nie zmienia, a jedynie osobiste postrzeganie odpoczynku”.
Ciało ciągle się przystosowuje, wyjaśnia dr Kheirandish-Gozal. Jeśli przeprowadzisz się z miejsca o chłodniejszym klimacie, będziesz odczuwać pewien dyskomfort w ciepłym klimacie, ale w końcu się do tego przyzwyczaisz. Podobnie ciało i mózg człowieka mogą przyzwyczaić się do funkcjonowania bez odpowiedniego snu.
W krótkim okresie nie powoduje to wielu problemów. Jednak w dłuższym okresie mniejszej ilości snu i gorszej jego jakości będzie miało wpływ na metabolizm, nastrój, pamięć i pracę serca, zwiększając ryzyko otyłości, cukrzycy, problemów z pamięcią, trudności z koncentracją i chorób serca.
Innym czynnikiem do rozważenia jest to, że jeśli chodzi o sen, potrzeby i zdolności to dwie różne rzeczy. „Zdolność do zasypiania na pewien czas spada wraz z wiekiem” – mówi Michael Grandner, dyrektor Centrum Badawczego Uniwersytetu Arizony.
„Wielu dorosłych w wieku powyżej 60 lat zakłada, że nie potrzebują odpoczynku. Ale to nieprawda, po prostu ten rytm działania jest dyktowany przez ciało” – wyjaśnia Grandner.
Jak długo powinni spać dorośli w średnim i starszym wieku, aby być zdrowym? „Ogólnie zalecamy, aby wszyscy spali średnio siedem lub osiem godzin każdej nocy, ale znajdą się niektórzy ludzie, którzy potrzebują więcej lub mniej snu” – mówi Grandner.
Istnieje wiele naukowych badań związanych z pomiarem „idealnego” snu. „Ludzie przychodzący na konsultację często mówią, że czują się doskonale, ale kiedy mierzymy obiektywne wskaźniki, takie jak szybkość reakcji i siła koncentracji, zauważamy drastyczne spadki” – mówi Grandner.
Ponadto, aby uzyskać wymierne efekty krótkoterminowe, naukowcy muszą drastycznie skrócić sen osoby do pięciu godzin lub nawet mniej na noc.
Jednak porównując 6 lub 6,5 godziny z 7,5 lub 8 godzinami, trudniej jest ustalić krótkoterminowe negatywne skutki.
Najważniejszą rzeczą jest określenie, ile snu potrzebują dorośli, aby uniknąć długotrwałych zagrożeń dla zdrowia.
„Kiedy ludzie pytają mnie, ile powinni spać, pytam ich, ile czują, że potrzebują” – mówi Max Hirshkowitz, profesor z Baylor College of Medicine. „Czy potrzebujesz snu, aby rozwiązywać problemy matematyczne, jeździć ciężarówką przez 14 godzin, czy po prostu oglądać telewizję?”
Badania wykazały, że po ośmiu lub dziewięciu godzinach snu mózg i całe ciało są ożywione i osiągany jest maksymalny potencjał aktywności. 6 godzin lub mniej to zdecydowanie za mało.
Niestabilność emocjonalna, nagłe wahania nastroju lub uczucie niepokoju to objawy niewystarczającego odpoczynku.
„Istnieje pewien etap snu, który pomaga w stabilizacji emocjonalnej, zwłaszcza w drugiej połowie nocy” – mówi Hirshkowitz. Jeśli będziesz spać mniej, stracisz dokładnie tę korzystną fazę snu.
Kolejną oznaką, że nie śpisz wystarczająco dużo, jest zasypianie, gdy tylko położysz głowę na poduszce. Specjaliści porównują tę sytuację do sytuacji głodnego człowieka, który spożywa posiłek w minutę lub dwie. Oba są oznakami, że twoje ciało nie otrzymuje wystarczającej ilości tego, czego potrzebuje. Wypoczęta osoba potrzebuje od 5 do 10 minut, aby zasnąć.
Popołudniowa drzemka może trwać 40 minut lub godzinę. Naładuje Twoje baterie i będziesz mógł kontynuować swoje zwykłe czynności z większą wydalnością. Nie martw się, jeśli nie śpisz wystarczająco dużo.
„Nie ma problemu wówczas, gdy nie śpisz dobrze każdej nocy, jeśli przynajmniej cztery dni z siedmiu uda ci się dobrze przespać noc” – podsumowuje dr Kheirandish-Gozal.