Lupita i Carmen Anderde miały przeżyć zaledwie 3 dni po urodzeniu. Dziś mają 16 lat i starają się wieść normalne życie.
Większość bliźniąt syjamskich umiera wkrótce po narodzinach ale te dziewczyny udowadniają, że od każdej reguły istnieje wyjątek. Bliźniaczki z New Milford, Connecticut nauczyły się dzielić każdą część swojego życia.
Gdy pojawił się temat operacji rozdzielenia dziewcząt, Lupita i Carmen zapytały matkę: „Dlaczego chcielibyście przeciąć nas na pół?”
Dziewczyny są połączone wzdłuż ich klatek piersiowych do ich miednicy, gdzie spotykają się ich kregosłupy. Każda ma dwie ręce ale tylko po jednej nodze. Carmen kontroluje prawą nogę a Lupita lewą.
Im dziewczyny są starsze tym więcej problemów zdrowotnych się pojawia i ich przyszłość jest coraz bardzie zagrożona.
Lupita i Carmen to bliźnięta nierozdzielne, które stanowią 10 procent wszystkich bliźniąt syjamskich. Oznacza to, że każda dziewczynka ma serce, ręce, płuca i żołądek. Niemniej jednak, mają pewne żebra, wątrobę, układ krążenia, trawienny i rozrodczy wspólne.
Można się zastanawiać, jak dziewczyny idą do toalety lub radzą sobie z cyklem menstruacyjnym? U bliźniąt syjamskich, pęcherz moczowy i macica nadal działają regularnie, ale jedna dziewczyna ma kontrolę nad jednym lub obydwoma narządami – chociaż w tym przypadku nie jest jasna, która dziewczyna.
Kiedy Lupita i Carmen były młodsze, spędziły wiele lat na terapii fizycznej, ucząc się, jak usiąść i pracować razem by wykorzystać nogi. Gdy miały 4 lata postawiły pierwsze kroki razem. Jednakże Lupita cierpi na skoliozę (skrzywienie boczne kręgosłupa, która kurczy jej płuca. Lekarze twierdzą, że może potrzebować operacji, aby usunąć część kręgosłupa lub alternatywnie zacząć używać zbiornika tlenu.
Chociaż operacja skoliozy może być stosunkowo prostą procedurą, to nie dotyczy to bliźniąt syjamskich. Istnieje duże ryzyko zgonu lub uszkodzenia mózgu Lupity.
Gdy dziewczyny były małe, lekarze rozważali operację rozdzielenia ale stwierdzili, że nie można zrobić tego bezpiecznie ponieważ dzielą zbyt wiele istotnych narządów wewnętrznych.
Bliźniaczki musiały więc nauczyć się żyć swoim życiem w tandemie – ucząc się koordynować swoje ruchy utrzymując dwa ciała tylko na jednej parze nóg.
Dziewczyny mają bardzo różne osobowości. Carmen wyróżnia się w szkole i jest bardzo dowcipna a Lupita jest cichsza i ma problemy z czytaniem w szkole.
Są zupełnie jak inne nastolatki, rozmawiają o testach, uczą się grac na fortepianie, marzą o przyszłej pracy ze zwierzętami. Carmen lubi się malować a Lupita nie zawraca sobie tym głowy.
Jednak gdy przychodzi do zdrowia to jest wiele obaw dla rodziny dziewcząt.
Płuca Lupity funkcjonują tylko w 40 procentach. Kiedy ma problemy z oddychaniem, Carmen musi oddychać mocniej.
Ich mama Norma o tym, że nosi pod sercem bliźnięta dowiedziała się w 13. tygodniu ciąży, miesiąc później usłyszała od lekarzy, że są to bliźnięta syjamskie, a gdy urodziły się w czerwcu 2000 roku spodziewano się, że przeżyją około trzech dni.
Dziś mają już 16 lat i pomimo trudności starają się czerpać z życia jak najwięcej.
Na pytanie, czy kiedykolwiek chcą być rozdzielone mówią, że nie, ponieważ nawet gdyby operacja posdzła dobrze, miałyby przed sobą tylko jedną nogę i i lata terapii fizycznej
„Tak więc jest tu cała sytuacja psychologiczna, ponieważ jesteśmy tak bardzo przyzwyczajone do bycia razem, że nie widzę w tym sensu”
– powiedziała Carmen.
A co odnośnie operacji, która mogłaby ułatwić Lupicie oddychanie?
„Jest o wiele więcej ryzyka w tym niż korzyści, więc my…”
– zaczęła Carmen
„… zdecydowałyśmy nie podejmować się jej”
– dokończyła Lupita.
„Po prostu żyjemy naszym życiem i to wszystko.”
