Gemma Walker wpadła w anoreksję jako nastolatka. Latami zmagała się z tą wykańczającą psychicznie i fizycznie chorobą podczas gdy jej rodzice musieli patrzeć jak ich dziecko umiera. Rodzina mieszka w Australii, ich koszmar trwał wiele lat.
Mając 14 lat Gemma ważyła zaledwie 28 kilogramów. Dla lekarzy sprawa wyglądała jasno – jeśli dziewczyna nie zacznie jeść to umrze w przeciągu 2 dni.
Gemma straciła wolę życia, ale jej rodzice nie stracili wiary w swoje dziecko. Postanowili o nią zawalczyć.
Codziennie rano ojciec dziewczyny zakradał się do jej pokoju by sprawdzić czy nadal oddycha.
,,Czasami siadaliśmy na podłodze obok łóżka. Chcieliśmy z nią być, a byliśmy bezradni.”
– wspomina Steve Walker.
Wielokrotnie hospitalizowana, kilka miesięcy w ośrodkach psychiatrycznych. Walka z anoreksją to trudne zadanie. Gemma próbowała oszukiwać, że przytyła przywiązując sobie ciężarki do kostek. Musiała być pod całodobowym nadzorem lekarskim.
Rodzice byli załamani ale nie ustawali w walce o córkę.
Gemma zaczęła się okaleczać chcąc pokazać sprzeciw wobec leczenia.
Koszmar rodziny Walkerów wydawał się nie mieć końca.
W końcu, po 7 latach wszyscy odetchnęli z ulgą. Gdy wydawało się, że Gemma pokonała anoreksję wpadła w inną chorobę – bulimię.
“Siedem lat to długi czas. Patrzysz na cierpienie swojego dziecka i nie możesz nic zrobić. Odrętwiała, bez głosu, bezosobowa. Tylko śmiertelna obsesja. W ciągu sześciu miesięcy z anoreksji wpadła w bulimię.”
– wspominają rodzice.
Choroba wycieńczała dziewczynę. Miewała halucynacje, traciła przytomność, traumatyczne przeżycia pamięta do dziś.
Trudy rodziny w końcu zaczęły przynosić realne efekty. Dziewczyna zaczęła podejmować racjonalne decyzje i konkretne kroki w celu pokonania choroby. Dziś Gemma obsesje związane z jedzeniem ma za sobą. Jest młodą, zdrową kobietą, która wygrała walkę z anoreksją i bulimią.
“Zaczynam nowy rozdział w życiu. To niesamowite uczucie. W końcu czuję się wolna.”
– mówi o sobie Gemma
Dziewczyna z optymizmem patrzy w przyszłość.
Świętuje powrót do zdrowia i pragnie na zawsze pożegnać się z przeszłością.
Pragnie również pomagać innym zmagającym się z tymi wycieńczającymi chorobami osobom, pokazać im, że zawsze jest szansa na uwolnienie się z tego koszmaru.