Gdy latem 2005 roku Derek Madsen, 9-letni wówczas chłopiec dowiaduje się, że cierpi na neuroblastome (nerwiaka zarodkowego) jego życie uległo zmianie. Neuroblastoma to bardzo rzadki rodzaj nowotworu dotykający głownie dzieci. Jego objawy przypominają inne schorzenia dlatego często jest wykrywany zbyt późno.
Derek wraz z mamą Cindy podjęli walkę z chorobą. Wymagało to od nich ogromnej siły i poświęcenia.
Tą bolesną historią zainteresowała się fotografka Renée C. Byer . Poprosiła ona matkę chłopca o możliwość udokumentowania ich zmagań z chorobą. Powstał dzięki temu niezwykły reportaż pełen bólu, cierpienia, rozpaczy, smutku ale również radości, nadziei i miłości.
Derek z mamą na korytarzu szpitala UC Davis Medical Canter.
Źródło: Renée C. Byer
Derek budzi się po narkozie, z bólu kopie i krzyczy. Cindy stara się go uspokoić.
Źródło: Renée C. Byer
Matka chłopca zrezygnowała z prowadzenia własnego salonu piękności by móc spędzać z chłopcem niemal cały czas. Sama mówi, że robiła wszystko co tylko potrzebne aby zobaczyć uśmiech na twarzy synka, by mógł być szczęśliwy.
Cindy masuje chłopcu głowę, by ulżyć mu w cierpieniu.
Źródło: Renée C. Byer
Derek i mama dowiadują się, że chłopiec będzie musiał przejść operację usunięcia guza w brzuchu.
Źródło: Renée C. Byer
Derek szaleje z bratem i jego kolegą w hotelu w Tahoe.
Źródło: Renée C. Byer
Matka chłopca napisała do koszykarza Chrisa Webbera i ten zaprosił chłopca na spotkanie. To był pierwszy pobyt Dereka w hotelu.
Derek lubił dokuczać mamie, zawsze się denerwowała gdy ten wychodził na wysokie kondygnacje. Tak jak tu, gdy nie chciał się przygotowywać do operacji.
Źródło: Renée C. Byer
Matka spogląda na personel przygotowujący chłopca do operacji. Pozostaje na sali do chwili aż zacznie działać znieczulenie.
Źródło: Renée C. Byer
Starszy brat Mica często był przy Dereku. Poniżej wspiera go tuż przed radioterapią.
Źródło: Renée C. Byer
Derek płacze w gabinecie lekarza Wiliama Hall, który wraz z Cindy próbuje przekonać chłopca do dalszej walki o zmniejszenie guza i złagodzenie bólu.
Źródło: Renée C. Byer
Chłopiec nie chciał już tego słuchać, powiedział: „Nie obchodzi mnie to! Nie chcę więcej tu być. Zabierz mnie do domu!”.
Mama pozwala synowi poprowadzić samochód jeśli ten zgodzi się na dalsze leczenie. Udaje jej się go przekonać. Niestety kilka godzin później kobieta odbiera telefon od lekarza, który mówi jej, że dni chłopca są już policzone.
Źródło: Renée C. Byer
Pod okiem chłopca pojawia się siniak, to przez rozwijający się guz w głowie. Nad głową chłopca wisi serwetka z wiadomością od kelnerek z ulubionej restauracji.
Źródło: Renée C. Byer
Cindy ze swoją przyjaciółką leżą z chłopcem, który jest już coraz słabszy, pozostało mu już niewiele czasu.
Źródło: Renée C. Byer
28 kwiecień 2006. Cindy przygotowuje ubrania, w których chłopiec zostanie pochowany. Na jego koszuli są naklejki, które dostał od pracowników hospicjum.
Źródło: Renée C. Byer
Pomimo ogromnego wyczerpania, chłopiec wstaje i przymierza ubrania. Jego brzuch jest bardzo wydęty przez guza jaki rozwiną się w jego jamie brzusznej. Spodnie już nie pasują…
Źródło: Renée C. Byer
Impreza charytatywna, Derek całuje mamę, nie ma siły już chodzić.
Źródło: Renée C. Byer
Cindy jest z chłopcem cały czas. 8 maja 2006 Derek dostaje bardzo silne leki uśmierzające ból. Wszyscy przygotowują się na zbliżający się koniec.
Źródło: Renée C. Byer
10 maja 2006 roku Cindy patrzy jak pielęgniarka wypłukuje cewnik chłopca a następnie podaje mu silne znieczulenie, dzięki któremu Derek odejdzie bezboleśnie.
Źródło: Renée C. Byer
Matka po raz ostatni całuje synka i śpiewa mu jego ulubioną piosenkę…
Źródło: Renée C. Byer
19 maja 2006, pogrzeb Dereka. Cindy idzie przed trumną, którą niesie rodzeństwo i przyjaciele chłopca. Derek zostaje pochowany w Mount Vernon Park.
„Najdroższy synku, zawsze będę nosić Cię w mojej pamięci i sercu. Zawsze będę namawiać innych, aby poświęcali swój czas i energię, aby się wspierać, szczególnie w tych trudnych chwilach.” – napisała Cindy w swoim liście.
