Wielu Katolikom coraz trudniej pogodzić światopoglądy czy wiedzę współczesnego świata z prawdami głoszonymi przez Kościół, które bywają z nimi w sprzeczności. A często i pewnej niekonsekwencji wobec siebie nawzajem.
Co do samej procedury in vitro Kościół Katolicki ma określone zasady. Sprzeciwia się tej technice z kilku przyczyn.
Między innymi z powodu możliwego odrzucenia i zniszczenia zarodków oraz ze względu na etyczne i moralne kwestie związane z interwencją w naturalny proces prokreacji.
Czy dziecko poczęte w procedurze in vitro może zostać ochrzczone?
Jeśli rodzice zdecydują się na ochrzczenie dziecka poczętego w ten sposób, Kościół na ogół nie odmawia sakramentu chrztu temu dziecku. Ważne jest jednak, by rodzice byli gotowi wychowywać dziecko w duchu wiary katolickiej i byli świadomi swojej roli w tym zakresie.
Na ogół to nie znaczy zawsze…
Ks. Piotr Jarosiewicz prowadzi bardzo popularne konto na platformie TikTok, gdzie nie unika trudnych pytań budzących kontrowersje. Kiedy obserwator podzielił się z nim swoim problemem w kwestii odmowy udzielenia chrztu, z powodu poczęcia dziecka w procedurze in vitro, ksiądz postanowił się wypowiedzieć na ten temat.
Wyjaśnił, że „nie istnieje żaden kościelny przepis mówiący, iż dziecko poczęte w wyniku sztucznego zapłodnienia nie może zostać ochrzczone w wierze katolickiej.” O ile rodzice są gotowi zadeklarować wychowanie katolickie. Pozostaje więc pewna możliwość odmowy. Można domniemywać, że ksiądz ma prawo odmówić chrztu jeśli ma wątpliwości wobec tej właśnie kwestii.
@ks.piotrjarosiewicz Odpowiadanie użytkownikowi @siwa329
W drugiej części odpowiedzi ksiądz namawia do naprotechnologii w leczeniu niepłodności. Informuje, że są cztery kliniki w Polsce, gdzie można leczyć niepłodność.
Czym jest naprotechnologia?
Wbrew technologicznie brzmiącej nazwie to metoda ideologiczna. Oparta na naturalnych sposobach planowania rodziny, które są dopuszczane m.in. przez Kościół katolicki: obserwacji cyklu, szukania przyczyn niepłodności, wyznaczeniu czasu najkorzystniejszego dla zapłodnienia. Nauka nie uznaje jej jako metody leczenia, a jedynie jako ograniczone narzędzie diagnostyczne, które nie będzie skuteczne w większości przypadków niepłodności, a może jedynie opóźnić skuteczną pomoc medyczną.