System nerwowy dzieci dopiero się rozwija. Jest im znacznie trudniej radzić sobie z trudnymi emocjami niż dorosłym.
Niektórym dzieciom przychodzi to szczególnie trudno. Niestety z tego nie zawsze się wyrasta. Jeśli dziecko będzie narażone na zbyt wiele bodźców, z którym emocjonalnie sobie nie poradzi, nigdy nie nauczy się panowania nad złością i frustracją, a to bardzo utrudni mu życie.
Musi nastąpić równowaga.
Nerwowy wybuch raz na jakiś czas jest rzeczą najzupełniej normalną, jednak jeśli pojawiają się zbyt często, a otoczenie nie reaguje na nie odpowiednio, system nerwowy nie dojrzewa i nie stabilizuje się.
Dlatego zamiast krzyczeć, stawiać do kąta czy karać, warto nauczyć dziecko się wyciszać.
I najlepiej zrobić to poprzez ciekawą zabawę, która nie tylko sprawi mu przyjemność, ale uruchomi mechanizmy autokontroli.
Psycholog kliniczny Raquel Aldana zebrała zestaw zabaw, które pozwalają dziecku zająć uwagę i okiełznać emocje w trudnych momentach.
Oto one:
1. Brak dźwięku!
Weź dzwoneczek i trzymaj go w dłoniach by nie zadzwonił. Przekaż dziecku, niech spróbuje także trzymać go tak by nie wydał żadnego dźwięku. Potem niech zadzwoni dzwoneczkiem i słucha jak dźwięk powoli się wycisza.
Jeśli masz więcej dzieci przekazujcie sobie dzwonek tak, by nie zmącić ciszy.
2. Jestem balonem
Razem z dzieckiem napompuj kilka balonów, a następnie powoli wypuszczaj powietrze z każdego z nich.
Następnie poproś dziecko, aby stało się balonem: pozwól mu nabrać jak najwięcej powietrza przez nos do płuc, a następnie niech wypuszcza je jak najwolniej, jak wcześniej z balonów.
Zapytaj dziecko czy przypomina sobie sytuacje, gdy czuje się jak balon. Gdy wypełniają je emocje, złość, gniew, nienawiść. Powiedz, że może wtedy wypuścić te uczucia jak powietrze.
3. Rozluźnij zwierzątko
Daj swojemu dziecku puszystą, miękką, małą pluszową zabawkę, która zmieści mu się w rączkach. Następnie powiedz mu: „Oto mała (np. myszka) zamknięta w twoich rączkach, jest taka czuła i bezbronna. Ona tak bardzo boi się (np. kotka)! Przytul ją, porozmawiaj z nią, uspokój ją.
Pozwól dziecku trzymać zabawkę w dłoniach, głaskać, porozmawiać z nią, powiedzieć jej dobre słowa, uspokoić. Niech wypuści zabawkę, kiedy zwierzątko będzie już spokojne. Ta zabawa uspokoi dziecko, które poczuje się odpowiedzialne za opadające emocje.
4. Cicha woda.
Włącz relaksującą muzykę. Połóż się z dzieckiem na podłodze. Pozwól mu zająć wygodną pozycję. Możecie wymyślać razem historię.
Przy dźwiękach relaksującej muzyki możecie także pobawić się w grę w drzewo. Powiedz dziecku żeby cię naśladowało. Opowiadaj co robisz:
Wyobraź sobie, że jesteś małym nasionkiem, skul się na podłodze do jak najmniejszej postaci, następnie zacznij kiełkować, bardzo powoli wypuszczaj korzenie i łodygę i w końcu gałęzie stając się mocnym, wielkim i potężnym drzewem.
Ta zabawa doskonale wycisza dzieci przed snem i pozwala zasnąć. Powinna stać się codziennym rytuałem w waszym domu.
5. Dmuchanie
Ta prosta, ale bardzo zabawna gra polega na tym, aby nie upuścić kawałka papieru, płatka kwiatu lub piórka na podłogę. W tym przypadku nie można używać rąk i innych przedmiotów. Dozwolone jest tylko dmuchanie na mały kawałek, tak aby stale pozostawał w powietrzu.
Dmuchanie jest bardzo ważną techniką uwalniania napięcia. Dlatego podobnie jak zabawa balonem tak i inne formy zabaw w dmuchanie są w dzieciństwie bardzo ważne. W sezonie dmuchajcie dmuchawce, bawcie się w bańki mydlane, lub zabawę w dmuchanie postawionej w dużej odległości świeczki.
Ustaw dziecko tak daleko, by nie miało szansy zdmuchnąć świeczki, na około 2 metry. Stopniowo przysuwaj je tak, by dotarcie do odległości, która pozwoli zdmuchnąć ogień zajęło około 3-4 minut. Takie ćwiczenie daje bardzo dużo, a najważniejsze, że kończy się sukcesem.
6. Rozpoznawanie przez dotyk
Wybierz 6-7 małych przedmiotów o różnych fakturach: kawałek futra, pędzel, szklaną butelkę, naszyjnik, watę itp. Przykryj rzeczy kocykiem. Niech dziecko włoży rączki pod kocyk i próbuje rozpoznawać przedmioty. Zabawa uczy uważności, ale pamiętaj, faktury muszą być gładkie i miłe. Nie mogą być ostre, nieprzyjemne i stresować dziecka.
7. Historia żółwia
Opowieść o żółwie, opracowana przez Schneidera, świetnie nadaje się do rozwijania umiejętności samokontroli. Opowiada historię małego żółwia, który wpadł w złość i ciągle był zdenerwowany.
Pewnego dnia, gdy czuje się samotny i wściekły, spotyka mądrego żółwia, który daje mu radę, co zrobić by się opanować, kiedy się zdenerwuje: ma schować się do muszli i policzyć starając się nie myśleć o niczym. Może przestać liczyć i wyjść dopiero kiedy się uspokoi. Zależnie od wieku dziecka, może liczyć ile potrafi i zacząć od nowa.
Ta historia jest idealna dla dzieci w wieku od 3 do 7 lat. Aby je zachęcić do ćwiczenia tej umiejętności, możemy przygotować wcześniej i dawać mu naklejkę, czy karteczkę z żółwiem za każdym razem, gdy wykona ćwiczenie w napiętej sytuacji.
8. Zgniatanie kul
Zbieraj gazetki promocyjne, które dostajemy do skrzynek. Podziel jej na kartki, w chwilach napięcia podsuń je dziecku i pozwól mu zgniatać w kule.
Jeśli będzie chciało cię słuchać powiedz mu, że zwija w nich swoją złość i wyrzuca z siebie. To ćwiczenie szybko neutralizuje negatywne emocje, a przy okazji doskonale ćwiczy funkcje motoryczne dziecka.
Żyjemy w czasach szybko stawianych diagnoz i wdrażania leczenia farmakologicznego. Zanim wybierzesz się do specjalisty warto spróbować najpierw nieinwazyjnych metod.
Podziel się nimi z innymi rodzicami.
A może znasz i stosujesz już jakieś techniki, które pomagają twojemu dziecko kontrolować swoje emocje? Opowiedz nam o tym w komentarzu!