Ta staruszka niczym nie przypomina znanej pianistki ale utwór, który usłyszycie na nagraniu, skomponowała mając zaledwie trzynaście lat. Kim jest Natalie?
Ukończyła prestiżowe szkoły muzyczne. Naukę gry na pianinie rozpoczyna w szkole prowadzonej przez zakonnice. Mając piętnaście lat zdobywa stypendium w Royal Academy of Music w Londynie.
W wieku 20 lat wstąpiła do zespołu, który podróżował i koncertował po całym świecie. Drzwi do wielkiej kariery stoją przed nią otworem… Natalie wychodzi za mąż i rodzi dzieci.
Niedługo potem rozpoczyna się jej dramat.
Dwie jej córki Jo-Anne i Kerin umierają w 1967 i 1986 roku, pierwsza w wypadku, druga z powodu mukowiscydozy.. Odchodzi od niej mąż, a Natalie już nigdy z nikim się nie zwiąże.
Jej syn, na skutek źle dobranych leków, ma uszkodzony system nerwowy i nie jest w stanie pracować. Natalie zarabia na nich grając, ale to za mało… Nathan trafia do domu opieki, a Natalie na ulicę. Przez 9 lat kobieta mieszka pod gołym niebem. Od czasu do czasu trafia do jakiegoś schroniska ale nigdzie nie wytrzymuje długo, ponieważ nie ma tam kontaktu z muzyką… Żyjąc na ulicy dociera wszędzie tam, gdzie może dotknąć klawiszy. Sprzedawcy przeganiają ją ze sklepów muzycznych. Czasem ktoś się zasłuchuje i podziwia jej grę, ale nic z tego nie wynika. Natalie po latach na ulicy starzeje się i zapada na zdrowiu. Choruje na anemię.
Ostatecznie właściciele pewnego hotelu w Melbourne doceniają jej talent. Proponują, by koncertowała 3 razy w tygodniu w hotelowym hallu. Za te koncerty otrzymuje pokój i elektroniczny instrument.
Przestaje być bezdomna i może grać.
Gra przede wszystkim na ulicach. Staje się ikoną Melbourne. Twierdzi, że najlepiej czuje się wśród tłumu:
„Takiego efektu nie osiągnęłabym na sali koncertowej, ponieważ tam przychodzi tylko pewien typ ludzi. A to, co gram, jest dla wszystkich.” – mówi
Dla Natalie Trayling muzyka jest częścią jej samej. Cieszy się, że ma gdzie i dla kogo grać.
Posłuchajcie jej gry. Czy zgodzicie się ze stwierdzeniem, że tylko ktoś, kto tyle wycierpiał, może tak o tym grać?
„Muzyka to dusza wszechświata, skrzydła umysłu, lot wyobraźni i wszelkie życie.” – Platon