Nasze dzieci są naszymi lustrami. Kiedy źle się zachowują, możemy zobaczyć w tym odbicie naszych słów i reakcji.
Często mówimy, że rozmawiamy z naszymi dziećmi, ale czy naprawdę potrafimy się z nimi komunikować?
Wendy Snyder psycholożka, terapeutka rodzinna i autorka książek o pozytywnym rodzicielstwie napisała listę zwrotów, których należy używać w komunikacji z dziećmi, aby nas słuchały.
„Zastąp swój osądzający, negatywny, groźny ton neutralnym, przyjaznym, sympatycznym, zachęcającym, a zachowanie Twojego dziecka znacznie się poprawi.”
Wymaga to naszej pracy i konsekwencji, bo nawyków oduczyć się trudno, ale zmiany, które dostrzeżesz niemal od razu będą wspierać Cię w wytrwaniu w budowaniu pozytywnej komunikacji z własnym dzieckiem.
Te 14 pozytywnych zwrotów, które zastąpią te do tej pory używane, pomogą ci szybko dostrzec różnicę w zachowaniu Twojego dziecka.
1. „O czym musisz pamiętać?”
Zamiast: „Bądź ostrożny”. „Uważaj!”
Powiedz: „O czym trzeba pamiętać, gdy bawisz się na placu zabaw?” lub „Proszę, wchodząc na tą ściankę poruszaj się wolno jak żółw”.
Dzieci często ignorują frazy, które powtarzamy w kółko. Wyrażenie „uważaj” nie niesie dla nich właściwej treści, dlatego musi być precyzowane dokładniej. Warto też zaangażować je same w przewidywanie sytuacji zagrożenia.
2. „Proszę, mów cicho”.
Zamiast: „Przestań krzyczeć!” Lub „Bądź cicho!”
Powiedz: „Proszę mów cicho lub szeptem” (powiedz to szeptem) lub: „Uwielbiam twój głos, ale musisz wyjść na zewnątrz lub do swojego pokoju, jeśli chcesz krzyczeć”.
Niektóre dzieci, oczywiście, krzyczą głośniej niż inne. Pokaż im, gdzie jest to możliwe, aby nie przeszkadzać innym ludziom, użyj do tego mocy szeptu. W połączeniu z delikatnym dotykiem i kontaktem wzrokowym, szeptanie jest niesamowicie skutecznym sposobem na zachęcenie dzieci do słuchania.
3. „Czy chcesz to zrobić sam czy potrzebujesz pomocy?”
Zamiast: „Powtarzam po raz trzeci, przebierz się!”
Powiedz: „Idziemy. Czy sam założysz buty, czy chcesz poprosić mnie o pomoc? ” Lub „Sam wsiądziesz do fotelika, czy poprosisz mnie o pomoc? ”
Większość dzieci chce otrzymać zadanie. Konieczne jest, aby dać im wybór, a ich umiejętności krytycznego myślenia wyeliminują pokusę oporu.
4. „Czego się nauczyłeś z tego błędu?”
Zamiast: „Wstyd!” czy „Mogło być lepiej”.
Powiedz: „Czy rozumiesz co zrobiłeś źle, czego cię to nauczyło?” Lub „Jak zrobić to inaczej, aby następnym razem nie wpaść w kłopoty?”
Skupienie się na motywacjach do zmiany zachowania na przyszłość przyniesie ci znacznie lepsze wyniki niż wyrzuty na temat tego, co już się stało i czego nie da cofnąć.
5. „Proszę …”.
Zamiast: „Nie!” Lub „Przestań!” (Przestań męczyć psa! Nie zostawiaj butów na środku przedpokoju!)
Powiedz: „Proszę lekko pogłaskaj psa” lub „Proszę włóż buty do szafki”.
Czy mówisz kelnerowi, przyjaciołom i rodzinie, czego nie chcesz? Łatwiej i prościej powiedzieć, co chcesz.
6. „Dzisiaj musimy iść szybko!”
Zamiast: „Pospiesz się!” Lub „Jesteśmy spóźnieni!”
Powiedz: „Dziś jesteśmy samochodami na wyścigu Formuły 1 ! Sprawdźmy, jak szybko możemy się poruszać!
Warto zadbać o to by czasem dzieci mogły być powolne, a poranki spokojne i relaksujące! Wtedy nawet, gdy zdarza Wam się zaspać, będą chętne do pośpiechu, jeśli ten pospiech uczynisz interesującym.
7. „Czy chcesz iść teraz czy za dziesięć minut?”
Zamiast: „Czas iść … Natychmiast!”
Powiedz: „Chłopcy, czy chcecie teraz iść czy grać jeszcze przez dziesięć minut, a potem iść?
Dzieci uwielbiają być odpowiedzialne za swój wybór! Wymaga trochę uwagi, ale działa! Daj im wybór a chętnie zrobią to czego chcesz, niż gdy spróbujesz je zmusić.
8. „Dodajmy tę zabawkę do listy prezentów urodzinowych!”
Zamiast: „Nie możemy sobie na to pozwolić” lub „Nie! powiedziałem – żadnych zabawek!”
Powiedz: „Kupmy tę zabawkę w twoje urodziny?”
Prawdę mówiąc, często możemy kupić to małe Lego, ale po prostu nie chcemy go kupić. A za chwilę kupujemy dziecku duże lody. Zamiast mówić o braku pieniędzy i tworzeniu poczucia niedostatku, lepiej jest nauczyć je czekać na zabawkę lub oszczędzać na nią pieniądze.
8. „Stop, weź oddech, teraz pytaj”.
Zamiast: „Przestań marudzić!”
Powiedz: „Zatrzymajmy się, oddychajmy razem, teraz spróbuj ponownie powiedzieć co chcesz”.
Pamiętaj, aby to pokazać. Powtarzaj, aż dziecko się uspokoi i nie zmieni tonu.
9. „Praca w zespole”.
Zamiast: „Nie rządź się!” I „Nikt nie będzie się z Tobą bawić jeśli będziesz rządzić”.
Przykład: „Jesteś świetnym liderem. Nie zapomnij użyć swoich umiejętności współpracy. Zapytaj swoich przyjaciół czy chcą się w to bawić i nie mów im co mają robić.”
Wiele dzieci, które chcą dominować często mówią, że są najważniejsze lub że nikt nie chce ich słuchać.
Zostań trenerem swojego dziecka i naucz się go zasad fair play: Powiedz mu, że musi liczyć się ze zdaniem innych i nie wolno mu do niczego, nikogo zmuszać. Ale może proponować i pytać, czy innym to odpowiada.
10. „W porządku jest płakać”.
Zamiast: „Nie bądź dzieckiem” ani „Nie płacz”.
Powiedz: „To normalne, że jesteś smutny, będę tutaj, jeśli będziesz mnie potrzebować. Wiem, że potrafisz się uspokoić i poradzić sobie ze smutkiem.
Dzieci reagują bardzo pozytywnie, gdy nie naciskamy, aby powstrzymały płacz lub na siłę pocieszamy. Zachęcaj, by starały się poradzić sobie same, wkrótce przestaną się smucić, a to będzie budowało ich poczucie własnej wartości.
11. „Poczekam, aż skończysz”.
Zamiast: „Pozwól mi to zrobić”.
Powiedz: „Wygląda na to, że potrzebujesz czasu, usiądę i zaczekam”, „Wierzę, że sobie poradzisz, ale jestem tu by Ci pomóc gdy będziesz potrzebował.”
Daj dzieciom czas na to by samodzielnie coś zrobiły, nawet jeśli wiesz, ze sam zrobisz to 5 razy szybciej. Pozwól dziecku zawiązać sznurówki lub odczytać szyld. Celem jest umożliwienie dzieciom, aby próbowały znowu, nauczyły się porażkę przekuwać w sukces. To wzmacnia ich poczucie wartości i buduje niezależność, a jednocześnie pokazuje, że w razie czego mogą liczyć na wsparcie.
12. „Kocham cię, bez względu na wszystko”.
Zamiast: „Nikt cię nie kocha, gdy źle się zachowujesz” lub „Nie całuj mnie, gdy to zrobisz”.
Powiedz: „Kocham cię, niezależnie od tego, jak się zachowywałeś. Następnym razem poproś o zabawkę, zamiast ją wyrywać.
Podstawą pozytywnego rodzicielstwa jest bezwarunkowa miłość. Oznacza to, że nasza miłość do dzieci nie powinna zależeć od ich dobrego zachowania. Potrzeba bezwarunkowej miłości jest podstawową potrzebą dziecka, jeśli dziecko w nią wątpi źle się zachowuje.
13. „Decyduj”.
Zamiast: „Musisz mnie słuchać, bo ja mam rację”.
Powiedz: „Jestem elastyczny w tej kwestii, może ty wybierzesz dla nas?”.
Kiedy to możliwe starajmy się rozszerzyć kompetencje naszych dzieci do dokonywania wyborów i podejmowania odpowiedzialnych decyzji.
14. „Jak się czujesz?”
Zamiast: „Daj spokój, wyluzuj, nie smuć się”
Powiedz: „Widzę, że jesteś zdenerwowany, co czujesz?”
Pomaganie dzieciom w identyfikacji ich emocji i skutecznej komunikacji z nimi jest ważnym elementem pozytywnego rodzicielstwa.
Kiedy dzieci właściwie określają emocje i przekazują je innym (zamiast zaprzeczać im i je ukrywać), zmienia się ich zachowanie, stają się bardziej otwarte i pełne szacunku.
