Każdy kto zetknął się w ostatnim czasie z systemem podejrzewając u siebie zakażenie koronawirusem wie, że objawy infekcji nie wystarczą do tego, by mieć wykonane badanie w kierunku COVID-19.
Komu i w jakich przypadkach zalecana jest diagnostyka w kierunku koronawirusa?
Grupa 1.
Osobom posiadającym co najmniej jeden z wymienionych objawów ostrej infekcji układu oddechowego, które jednocześnie są hospitalizowane:
– gorączka
– kaszel
– duszność
Grupa 2.
– Osobom hospitalizowanym z objawami ciężkiej infekcji układu oddechowego bez stwierdzenia innej przyczyny objawów klinicznych.
– Osobom w nagłym stanie zagrożenia życia lub zdrowia z objawami niewydolności oddechowej
Grupa 3.
Każda osoba, która w okresie 14 dni przed wystąpieniem objawów spełniała co najmniej jedno z następujących kryteriów:
– przebywała lub powróciła z obszaru, w którym występuje transmisja COVID-19 – informacje na temat obszarów z lokalną transmisją znajdują się w aktualnym dokumencie publikowanym przez WHO pod linkiem
– miała bliski kontakt z osobą, u której stwierdzono zakażenie COVID-19 (kontakt z przypadkiem potwierdzonym lub wysoceprawdopodobnym).
Jako bliski kontakt należy rozumieć:
– zamieszkiwanie z przypadkiem COVID-19,
– bezpośredni kontakt fizyczny z przypadkiem COVID-19 (np. podanie ręki),
– bezpośredni kontakt bez zabezpieczania z wydzielinami osoby z COVID-19 (np. dotykanie zużytej chusteczki higienicznej, narażenie na kaszel osoby chorej),
– przebywanie w bezpośredniej bliskości (twarzą w twarz) osoby chorej – przez dowolny czas,
– przebywanie w odległości 2 metrów od przypadku COVID-19 przez czas dłuższy niż 15 minut w sytuacji każdej innej ekspozycji niewymienionej powyżej,
– personel medyczny lub inna osoba bezpośrednio opiekująca się chorym z COVID-19 lub osoba pracująca w laboratorium bezpośrednio z próbkami osób z COVID-19 bez odpowiedniego zabezpieczania lub w przypadku gdy doszło do uszkodzenia stosowanych środków ochrony osobistej lub w przypadku stwierdzenia ich nieprawidłowego zastosowania,
– kontakt na pokładzie samolotu i innych zbiorowych środków transportu obejmujący osoby zajmujące dwa miejsca (w każdym kierunku) od osoby z COVID-19,
– osoby towarzyszące w podróży lub sprawujące opiekę, członkowie załogi obsługujący sekcję, w której znajduje się chory (w przypadku ciężkich objawów u osoby z COVID-19 lub jej przemieszczania się za bliski kontakt należy uznać wszystkich pasażerów znajdujących się w sekcji lub na pokładzie środka transportu),
– uzyskanie informacji od odpowiednich służb, że miał miejsce kontakt z potwierdzonym przypadkiem.
– czynni zawodowo przedstawiciele zawodów medycznych, mogący mieć kontakt z osobą zakażoną, podczas wykonywania obowiązków zawodowych, u których wystąpiły objawy infekcji układu oddechowego bez stwierdzenia innej etiologii w pełni wyjaśniającej obraz kliniczny.
Nowe wskazania
22 marca Główny Inspektorat Sanitarny opublikował nową definicję przypadku kwalifikującego do badań diagnostycznych w kierunku koronawirusa SARS-CoV-2.
Aktualnie definicja przypadku kwalifikującego do badań diagnostycznych w kierunku koronawirusa SARS-CoV-2 została rozszerzona o przedstawicieli zawodów medycznych mających objawy infekcji układu oddechowego, ale niekoniecznie potwierdzony kontakt z zakażonym pacjentem.
Nowe kryteria kwalifikowania do badań w kierunku nowego koronawirusa mają przyspieszyć ścieżkę diagnostyczną w przypadku personelu medycznego i kadry medycznej, które są kluczowe dla walki z epidemią COVID-19.