Ostatnie badania wykazały, że dzieci dziedziczą inteligencję po matce, a nie ojcu

Teraz wiemy już na pewno. Inteligentni ludzie powinni dziękować swoim matkom, ponieważ według naukowców to one są odpowiedzialne za odziedziczoną inteligencję.

Geny matki trafiają bezpośrednio do kory mózgowej, ojca zaś do układu limbicznego.

Jedno z pierwszych badań w tej dziedzinie zostało przeprowadzone na Uniwersytecie w Cambridge.

Badania analizowały „geny warunkowane”, które zachowują się inaczej w zależności od ich pochodzenia. Zasadniczo, te geny mają znacznik biochemiczny, który pozwala na śledzenie ich pochodzenia, a nawet ujawnia, czy są aktywne, czy nie w obrębie komórek potomnych.

Podczas pierwszego eksperymentu naukowcy stworzyli zarodki szczurów, które miały tylko geny matki lub ojca. Ale kiedy przyszło przenieść je do macicy dorosłego szczura, zarodki umarły.

W kolejnym eksperymencie zarodki wyposażono w dodatkowe geny żeńskie i męskie.

Te z dodatkową dawką matczynych genów rozwinęły większą głowę i mózg, ale miały małe ciała. Odwrotnie, te z dodatkową dawką ojcowskich genów miały małe mózgi i większe ciała.

Funkcje poznawcze, od nawyków żywieniowych po pamięć.

W ciągu pierwszych dni rozwoju embrionalnego, każda komórka może pojawić się w dowolnym miejscu w mózgu, lecz gdy zarodki dojrzewają i wzrastają, komórki z ojcowskimi genami gromadzą się w niektórych emocjonalnych ośrodkach mózgu: m. in. podwzgórza, ciała migdałowatego. Obszary te są częścią układu limbicznego, który jest odpowiedzialny za zapewnienie jego przetrwania i bierze udział w funkcjach takich jak seks, jedzenie i agresja. Jednak naukowcy nie znaleźli żadnych ojcowskich komórek w korze mózgowej, gdzie tworzone są najbardziej zaawansowane funkcje poznawcze, takie jak inteligencja, myśli, język i planowanie.

Nowe badania, nowe światło

Jednym z najważniejszych ustaleń była analiza podłużna przeprowadzona przez Wydział Społecznej i Publicznej Nauk Medycznych Rady Medycznej w Glasgow w Szkocji. W tym badaniu 12,686 udział wzięli młodzi ludzie w wieku od 14 do 22 lat. Naukowcy wzięli pod uwagę kilka czynników, od koloru skóry i edukacji społeczno-ekonomiczny po status. Odkryli, że najlepszym wskaźnikiem inteligencji jest iloraz inteligencji matki. W rzeczywistości iloraz inteligencji potomków różni się jedynie średnio o 15 punktów od wartości ich matek.

Genetyka nie jest jedynym czynnikiem

Oprócz genetyki, możemy znaleźć inne badania, które wykazały, że matka odgrywa ważną rolę w rozwoju intelektualnym dzieci poprzez kontakt fizyczny i emocjonalny. W rzeczywistości niektóre badania sugerują, że więź jest ściśle powiązana z inteligencją.

Naukowcy z University of Minnesota, na przykład, wykazali, że dzieci, które rozwinęły silne przywiązanie z matkami rozwijały zdolność do odtwarzania skomplikowanych gier symbolicznych już w wieku dwóch lat, wykazywały też mniejszą frustrację podczas rozwiązywania problemów.

To dlatego, że silna więź daje dzieciom bezpieczeństwo niezbędne do odkrywania świata i pewność siebie.

Znaczenie relacji emocjonalnej dla rozwoju mózgu zostało potwierdzone także na Uniwersytecie w Waszyngtonie. Przez siedem lat badacze analizowali sposób, w jaki matki odnoszą się do swoich dzieci. Odkryli wtedy, że dzieci matek wspierających i zaspakajających potrzeby emocjonalne swoich dzieci, miały średnio o 10% wyższą inteligencję niż dzieci matek, które były emocjonalnie zdystansowane.

Czy możemy mówić o inteligencji dziedzicznej?

Szacuje się, że 40-60% inteligencji jest dziedziczne. Oznacza to, że pozostały odsetek zależy od środowiska, stymulacji i cech osobistych. W rzeczywistości to, co nazywamy inteligencją, jest niczym więcej jak umiejętnością rozwiązywania problemów. Ale ciekawy jest fakt, że aby rozwiązać problemy, nawet proste matematyczne czy fizyczne, układ limbiczny ma swoją rolę do odegrania, ponieważ nasz mózg działa jako całość. Tak więc, nawet jeśli inteligencja jest ściśle związana z funkcją racjonalnego myślenia, to zależy także od czynników, które genetycznie rzecz biorąc, są zależne od wkładu ojca.

Ojcowie mają również duży udział w poziomie rozwoju dzieci, szczególnie ci kochający i emocjonalnie obecni. IQ, z którym się rodzimy, jest zatem ważne, ale nie decydujące o naszej mądrości, zdolnosci czy osiągnięciach w życiu dorosłym.

Źródło i fotografie: psychology