Victoria Prooday uzyskała dyplom z ergoterapii i kinezjologii na Uniwersytecie Medycznym w Toronto.
Pracowała w Toronto School Board i Rehabilitation Institute Toronto.
Pomogła setkom rodzin w Kanadzie i na całym świecie i jest wciąż zapraszana jako wykładowca do szkół, poradni pedagogicznych i zajęciowych.
Oto co ważnego ma do przekazania rodzicom:
„Zachęcam rodziców, którym zależy na przyszłości ich dzieci, do wysłuchania tego, co mówię w tym artykule. Nawet jeśli nie zgadzasz się z moim punktem widzenia, postępuj zgodnie z zaleceniami na końcu tego artykułu. Gdy zobaczysz pozytywne zmiany w życiu Twojego dziecka, zrozumiesz, dlaczego mówię to, co mówię!
W tej chwili w naszych domach rozgrywa się cicha tragedia, która dotyka tego co mamy najcenniejsze: naszych dzieci!
Nasze dzieci są w strasznym stanie emocjonalnym!
Co więcej, w ciągu ostatnich 15 lat statystyki zaburzeń psychicznych u dzieci są przerażające:
- co piąte dziecko ma zaburzenie psychiczne;
- rozpowszechnienie zaburzeń deficytu uwagi wzrosło o 43%;
- rozpowszechnienie depresji u młodzieży wzrosło o 37%;
- częstość samobójstw wśród dzieci w wieku 10–14 lat wzrosła o 200%.
Z czym jeszcze musimy się zmierzyć?
- Nie, odpowiedzią nie jest poprawa możliwości diagnostycznych!
- Nie, oni się tacy nie rodzą!
- Nie, to nie wina szkoły i systemu!
- Tak, bez względu na to, jak bolesne może być przyznanie się do tego, w wielu przypadkach to my, rodzice, jesteśmy za to odpowiedzialni!
Współczesne dzieci są pozbawione podstaw zdrowego dzieciństwa, takich jak:
- Rodzice dostępni emocjonalnie.
- Wyraźnie wytyczone granice.
- Obowiązki
- Zbilansowane odżywianie i odpowiednia dawka snu.
- Ruch i świeże powietrze.
- Kreatywne gry, komunikacja, czas wolny.
Zamiast tego dzieci dostają:
- Obojętnych, nieuważnych, ciągle zajętych rodziców.
- Rodziców, którzy sobie wszystkiego odmawiają, a dzieciomm dają wszystko i na wszystko pozwalają.
- Poczucie, że wszyscy są winni.
- Niezrównoważone odżywianie i niewystarczającą ilość snu.
- Siedzący styl życia i ciągłe przebywanie w domu.
- Niekończącą się stymulację, zabawki technologiczne, natychmiastową satysfakcję.
Czy w tak chorym środowisku można wychowywać zdrowe pokolenie? Oczywiście, że nie!
Nie można oszukać ludzkiej natury: nie można się obejść bez edukacji rodzicielskiej! Jak widzimy, konsekwencje są przerażające. Za utratę normalnego dzieciństwa dzieci płacą utratą dobrego samopoczucia emocjonalnego i zrowia psychicznego.
Co robić ?
Jeśli chcemy, aby nasze dzieci dorastały szczęśliwe i zdrowe, musimy się obudzić i wrócić do podstaw. Nie jest za późno!
Oto, co powinieneś zrobić jako rodzic:
1. Ustaw granice i pamiętaj, że jesteś rodzicem dziecka, a nie jego przyjacielem.
2. Zapewnij dzieciom to, czego potrzebują, a nie to, czego chcą. Nie bój się odmawiać dzieciom, jeśli ich oczekiwania są wygórowane.
3. Zapewnij zdrowe jedzenie i ogranicz przekąski.
4. Spędź z dzieckiem godzinę dziennie na zewnątrz.
5. Codziennie zjedz rodzinny obiad bez elektroniki.
6. Grajcie w gry planszowe.
7. Wprowadź codzienną rutynę uczestniczenia dziecka w pracach domowych. Żadne dziecko nie jest na to za małe (składanie prania, sprzątanie zabawek, wieszanie prania, nakrywanie do stołu, pomoc w gotowaniu itp.).
8. Kładź dziecko o tej samej porze, nie pozwól mu zabierać telefonu do łóżka.
9. Ucz dziecko odpowiedzialności i niezależności.
10. Nie chroń dziecka przed drobnymi awariami. To uczy ich pokonywania przeszkód życiowych. Nic się nie stanie jak coś rozleje lub stłucze kolano, a ono czegoś ważnego się nauczy.
11. Nie pakuj ani nie noś plecaka swojego dziecka, nie przynoś zapomnianego posiłku / pracy domowej do szkoły, ani nie obieraj banana 5-latkowi. Ucz dziecko samodzielności i konsekwencji błędów.
12. Naucz cierpliwości i pozwól dziecku się nudzić. Nuda paradoksalne wyzwala kreatywność.
13. Nie zapewniaj dziecku ciągłej rozrywki.
14. Nie kupuj mu gadżetów elektronicznych jako lekarstwa na nudę.
15. Nie zachęcaj do używania gadżetów w trakcie jedzenia, w samochodzie, w restauracji, w sklepie. Niech mózg dziecka nauczy się samodzielnie przezwyciężyć „nudę”.
16. Bądź emocjonalnie dostępny, ucz dzieci umiejętności społecznych.
17. Nie rozpraszaj się telefonem podczas rozmowy z dzieckiem.
18. Naucz swoje dziecko radzenia sobie ze złością i irytacją.
19. Naucz swoje dziecko witania się, ustępowania, dzielenia się, współczucia, zachowania przy stole i podczas rozmowy.
20. Utrzymuj więź emocjonalną: uśmiechaj się, całuj, przytulaj swoje dziecko, czytaj mu, tańcz, skacz i czołgaj się z nim!
Musimy zmienić nasze dzieci, w przeciwnym razie będziemy mieli całe pokolenie depresyjnych lekomanów!
Nie jest za późno, ale czas się kończy.”
Artykuły Victorii Prooday zostały przetłumaczone na ponad 30 języków i dotarły do 20 milionów ludzi.
Victoria uważa, że pierwszy krok w kierunku pomocy dzieciom rozpoczyna się od edukacji rodziców.
Victoria zapewnia rodzicom praktyczne narzędzia, które wywołują pozytywne zmiany w dzieciach i ich rodzinach.