Każda matka intuicyjnie wyczuwa, gdzie jej rola się kończy, a zaczyna rola taty.
A jednak wiele kobiet usiłuje wziąć na siebie sprawy niemal całkowicie zależne od ojca dzieci. Czasem dlatego, że ojciec jest nieobecny w życiu dzieci ciałem, a czasem duchem.
Starania te mogą jednak powodować jedynie frustrację, ponieważ brak ojca lub jego zaangażowania wytwarza deficyty, których nie da się wypełnić niczym. Jedyną rozsądną postawą jest jak najlepsze wypełnienie własnej roli, bez próby zastępowania drugiego rodzica.
Dziś ojcom chcemy uświadomić rolę, z której nie zdają sobie sprawy. Być może właśnie dlatego, że sami nie mieli takich ojców jakich potrzebowali.
I. Pierwszym obowiązkiem ojca wobec dzieci jest kochanie ich matki.
Ta miłość jest dla dzieci gwarancją stabilności poczucia bezpieczeństwa i budowania całego swojego życia i systemu wartości na solidnym fundamencie.
II. Ojciec przede wszystkim musi być.
Nie chodzi tu o obecność osobistą, ale obecność w życiu rodziny, podejmowaniu decyzji, rozwiązywaniu codziennych problemów.
Statystyki dowodzą, że ojciec poświęca średnio na wychowanie dzieci mniej niż pięć minut dziennie. Badania sugerują, że istnieje związek między brakiem zainteresowania ze strony ojca, a słabymi wynikami dzieci w szkole, ich niskim wskaźnikiem rozwoju umysłowego, przestępczością i agresją. To nie dotyczy czasu, ale zaangażowania.
III Ojciec jest przykładem, czy tego chce, czy nie.
Wzorce zachowań, system wartości dzieci przejmują w większym stopniu od ojca niż od matki. Nawet jeśli świadomie temu zaprzeczają to w dorosłym życiu postawa ojca staje się wzorcem ich zachowań.
IV. Ojciec chroni.
Ojciec jest strażnikiem. Cała rodzina oczekuje, aż jej ojciec ją ochroni. Ojciec chroni także wtedy, gdy definiuje pewne reguły, ograniczenia czasowe i zasady, czasami zabraniając pewnych rzeczy: nawet gdy dzieci się buntują mają poczucie, że w zakazach wyrażona jest troska „dbam o ciebie”.
V. Ojciec motywuje.
Dzieci starają się bardziej dla ojca niż dla matki. Dlatego ma on znacznie większy wpływ na ich motywowanie. Powinien zachęcać, chwalić małe sukcesy, dopingować do starania się bardziej.
VI. Ojciec rozmawia.
Często ojcowie, którzy nawet wtedy gdy są obecni, to jakby ich nie było. Ojciec powinien mówić o swoich sprawach, umieć okazać słabość, jeśli nie radzi sobie z problemami, a także słuchać o problemach dzieci i żony. Powinien zadbać by przynajmniej jeden posiłek dziennie służył wspólnemu byciu razem i rozmowie.
VII. Ojciec uczy rozwiązać problemy.
Ojciec jest drogowskazem w radzeniu sobie z życiem. Jego spokój i opanowanie pokazuje dzieciom jak podchodzić z dystansem do problemów.
VIII Ojciec przebacza.
Dziecko dotkliwie odczuwa brak akceptacji dla potknięć i błędów. Ojciec musi dawać drugą szansę i wybaczać. Bez przebaczenia dziecko nie ma szansy na dobre i szczęśliwe życie.
IX Ojciec jest zawsze ojcem, nawet jeśli mieszka gdzieś indziej.
Każde dziecko ma prawo do kontaktu ze swoim ojcem. Kiedy ojciec zaniedbuje dzieci, zapomina o nich lub je opuszcza, w ten sposób zadaje ranę, która nigdy się nie leczy.
X. Ojciec jest obrazem Boga.
Wszystkie badania w psychologii potwierdzają, że dzieci wytwarzają obraz Boga w oparciu o obraz własnego ojca. To powinno uświadamiać ojcom jak ważna jest och rola.
Według książki Bruno Ferero „Wasze dzieci mają tylko was.”